Unspoken Words

"Aşk umulmadık bir şeydir" demiş Turgut Uyar.  Umulmadık bir anda çıkar tutar kalbinden sımsıkı. AH ASK EY ASK Haziran'ın sıcağında dokundun hayatıma,  Eylül'ün serinliğinde yaktın tenimi. Güneşin cıvıldadığı Taksim sokaklarında "Merhaba" diyip Sabahın en soğuk ani vururken kabimden veda ettin. Renkleri susturup Griye hapsettin. Neden geldin Nereden geldin  Niye gittin  Hiç bilemedik Sadece beni mi sardi O var mıydı? Yok muydu? Ben var miydim? Sen var miydin? Ya biz? Biz ne zaman biz olduk Ne zaman yittik Ne zaman yitti Aşkın buyulu tınısı Umulmadık bir zamanda öyle degil mi?  Ne dersin Turgut?

Gül Işık doğuyor ikililiğimize. Sevgimiz can oluyor çiçeklere bize özenip çoşkulu renklere bürünüyorlar. İki kişiydik biz biraz aynı biraz farklı iki güldük biz biri ölmeye yakın biri doğmak üzere. Başka iklimler yaşıyor, başka zamanlardan birbirimize koşmaya çalışıyorduk. Karşımızda gördüğümüz kadar kendimizi göremiyorduk. Kaçışlarımız aynadandı. Kavuşmalarımız ay ışığı, odayı aydınlatsın diye umutla beklenen. Tutkunun çırpınışıydı açan o ilk tomurcuk. O ilk merhaba. Güller dikenleriyle bir ahenk yakalıyordu, dikenlerimize sarıldık sımsıkı. Kanaya kanaya kahkahalar attık. Gülerken boğulduk gözyaşlarımızla. Rüzgar serinletirken yüreğimizi dans etti yapraklarımız. Biz iki ayrı kökten doğup gökyüzüne erişme çabasında rastlaşıp renk cümbüşümüze, siyaha beyaz beyaz siyah olduk. Griyi pembe gözlüklerle yaşatıp mavideki huzuru öldürdük. Tomurcuk dünyaya gözünü açtığı ilk anın peşinde toprağın kahverengisine gömülmekten kaçarken Nefes'ine sarılıp gözlerini kapattı.  ...