Bir Kadinin Oykusu-Komur Karasi

Simsiyah saçları yatağından aşağıya doğru sarkıyordu sanki mavi gökyüzünden toprağa uzanmak ister gibiydi, birdenbire gözleri açıldı kirpiklerinden izin alamamıştı ışık görebildiği tek şey hayalleriydi, soluğu çok derinlerden geliyordu yutkunduğunda kelimeleri dolduruyordu göğsüne, başka bir dünyaya ulaştığını düşünmek istiyordu fakat karanlık bir boşluğun tam da ortasında kalmıştı hareket edemeyeceğini düşünmesine sebep bir uyuşukluk vardı düşünceleri dahi ondan uzaklaşmaya çalışıyor bedeninden kaçmak için koşuyorlardı. O bembeyaz kesilmiş elleriyle son bir kez telefonuna uzandı sıradan alisilagelmis bir hareketti onun için ve ışığa dokundu, son gücüyle ses verdi tanımadığı O adama "ne yapmalıyım" soğuktu gelen karşılık sonrası hiç duymamış olmayı dilerdi hiç kurtulmamayı nefes almaktan vazgeçen kız-önce nefes olup sonra gırtlağına yapışıp boğmaya çalışan da O adamdı.

Karanlıktan kurtulup beyaza kavuşmaya çalışırken bembeyaz bedeni kömürün karasında yitti.