Bir Kadının Oykusu-Feryad-i

Kadının feryadı;

“Ayrılık "günaydın diyor. Pencere sol yanında kalıyor.  Ay batmış gün doğmuş ışık odanın  her yanını kavuruyor. Esnemeleri, sabah sporunu, bir elveda yolculuyor. Bitti diye bir sözcük türetmişler o söylüyor tüm hüzünlü şarkıları. Kelebekler süs sadece, mavi örtüsüyle renklenen beyaz bir odada. Beyazın siyaha en yakın olduğu noktaya çalıyor ayrılık. Sevginin kırmızı çağlayan yanı küsüyor bitti denen zorla yan yana getirilmiş harflere. Ayrılık bir şairin dizelerinden dökülüyor, yazar romanlar yazıyor sırf bu kelime yüzünden. Yedi harfli kara leke bir adamın dudaklarında Hoşgeldin diyor. Hoşgeldin artı iki de benden. Genç bayan maskeleri denize atma vakti diyor.”

Maskeler dökülür denize ayrılık vakti.

Birsen tezer diyor ki susmayınız sadece boktan bir sabah bu sabah*

İşim bitti çöpe atma vakti mi diyor acaba bir adam. Yoksa sevgi mi bitiyor? Kadın bir ilişki için fedakarlık yaparken erkek neden sadece ister bekler izler.

Kadın susuz kalmıştır vücudu diyerek, elini kımıldacak hali bile yokken bir bardak su ile koşar O’na . Çok sevmek hep kaybettirir. Bakın ilişilere seven fedakarlık yapan her zaman acı çeker ve terk edilir, aldatıldığı bile olur.

İlişkiler  karmaşık mı gerçekten, yoksa anlattığım bu hikaye bütün senaryoların taslağı mı?

Kadın bedenden ibaret, erkek ise ruhdan oluşmakta öyle mi dersiniz? Yoksa? Yoksa...